11 jaar People Coach! – mijn verhaal…
Onlangs bij de opstart van een nieuwe team coaching werd ik gevraagd mezelf en mijn organisatie nog eens voor te stellen. Ook al had ik het een en ander voorbereid, toch hoorde mezelf dingen communiceren die ik nog nooit eerder luidop had uitgesproken bij een klant tijdens een dergelijke voorstelling.
Ik verduidelijkte namelijk het beeld dat in mij leeft, al jaren, … door velen wordt het onthaald als een utopisch (of op zijn minst een erg idealistisch) beeld. Maar voor mij is het een droom, een toekomstbeeld, een visie, een realiteit die ik in alles wat ik doe mee probeer vorm te geven. Het is een beeld dat al jaren in mij leeft, dat in mijn hoofd speelde toen ik 11 jaar geleden aan dit avontuur begon en waaraan ik nog steeds elke dag wil bijdragen.
Het is ontstaan vanuit de persoon die ik ben en de ervaringen die ik tijdens mijn leven heb opgedaan.
Zo herinner ik mij dat ik op mijn 15de zei Psychologie te willen gaan studeren omdat ik iedereen zo gelukkig wou maken als dat ik zelf was;-). Dat ik bewust koos voor Klinische Psychologie na de eerste twee kandidatuursjaren, omdat ik vanuit ‘de Klinische’ nog wel in het bedrijfsleven kon gaan werken, maar vanuit het bedrijfspsychologie niet in de klinische sector. Ik wou mijn opties open houden. Dat ik na mijn afstuderen een vaste full time job wou vinden en dat ik daardoor in de HR wereld stapte om dan weer twee jaar later een Master in HRM bij te doen om het scala aan opleiding te vervolledigen. En… dat ik na een paar jaar werken in een Amerikaanse multinational mezelf voor een deel kwijt was, op een halve burn-out afstevende en daardoor de moeilijkste, maar ook beste beslissing van mijn leven heb genomen om als zelfstandige aan de slag te gaan met people Coach en mijn hart te volgen.
Want… ik had meegemaakt en gezien wat een job, een bedrijf, een drive waarin je zit, met je kunnen doen… en daardoor was er een droom ontstaan in mij. Een droom waaraan ik wilde bijdragen en een droom die ik eigenlijk aan iedereen wilde vertellen.
Wel nu … 11 jaar na datum, hoorde ik het mezelf vertellen aan een nieuwe groep mensen waarmee ik een teamcoachingstraject ging opstarten.
Wat ik vertelde was dat ik droomde van een wereld waarin iedereen, elke mens, een job heeft (met collega’s en leidinggevende) waarin (en waarmee) hij/zij zich honderd procent thuis voelt, die honderd procent op zijn/haar lijf is geschreven, waarin zijn/haar talenten worden gebruikt, erkent en ten volle geapprecieerd, een job die energie geeft, voldoening geeft, een meerwaarde biedt, maakt dat we nooit op pensioen willen gaan, dat we elke ochtend een glimlach op ons gezicht krijgen omdat we mogen gaan werken,… etc.
Ik zag glimlachen verschijnen op de gezichten van de mensen die mij aanhoorden. Ik zag hun even wegdromen naar wat het zou betekenen voor hen, als dat zo mocht zijn. Ik zag mensen knikken en helemaal mee zijn met mijn verhaal en toen dacht ik bij mezelf: Elke dit is het verhaal dat jij nog VEEL meer moet verkondigen…
Misschien is het té idealistisch en misschien is het niet realistisch (op korte termijn en/of op grote schaal). Maar uit ervaring weet ik dat het wel realistisch is op kleine schaal, in teams, in kleine organisaties, voor mensen, groepen en individuen.
Kan jij je voorstellen hoe mensen zich zouden voelen als ze op die manier elke dag zouden gaan werken? Kan je je voorstelen hoe de wereld dan in elkaar zou zitten? Hoe bedrijven dan zouden functioneren? Hoe gelukkig mensen zouden zijn, als ze niet meer zouden gaan werken om geld te verdienen, maar als geld verdienen een leuke ‘side-kick’ zou worden. Als we zouden gaan werken om onze missie te volbrengen, omdat we goed zijn in wat we doen, omdat we het graag doen en vooral omdat we vinden hierdoor een bijdrage te leveren, een meerwaarde te genereren voor de maatschappij.
Kan jij je dat voorstellen? Wel, ik ELKE 😉 dag! Echt, elke dag, elk uur, elke minuut!
In al mijn contacten met klanten zit dit er op een of andere manier in verweven. Laat ons gelukkiger worden, laat ons er naar streven om ons volle potentieel neer te zetten, …
En ook in mijn eigen leven ben ik daar continue mee bezig. Dat is waarom ik op sta, dat is waarom ik doe wat ik doe, dat is dus ook waarom ik zeg … ik ga nooit op pensioen gaan, want ik doe gewoon veel te graag wat ik doe.
Misschien was het naïef om als 15 jarige te zeggen, ik wil iedereen zo gelukkig maken als ik zelf ben!? Iedereen kan uiteraard niet …
Maar enigszins aangepast klopt het eigenlijk nog wel altijd voor mij:
Ik wil nog altijd graag zo veel mogelijk mensen ‘gelukkig’ maken. Niet door dingen voor hen te doen of hen te pleasen, want dat zou mijn eigen persoonlijke valkuil zijn, maar wel om hen te helpen, te ondersteunen zichzelf te vinden, te leren kennen, te herontdekken en verder te ontwikkelen, de beste versie van zichzelf te worden! Net zoals ik elke dag probeer om zelf de beste versie van mijzelf te zijn;-).
Het heeft me 10 jaar genomen om te beseffen, te realiseren waar mijn doel, mijn missie écht lag. Daarna heeft het me nog een extra jaar gekost om mijn verhaal duidelijk uitgewerkt te krijgen en juist te krijgen verwoord. Maar eindelijk zijn we er!
Eindelijk kan ik jullie het ‘vernieuwde’ People Coach voorstellen. Het bedrijf waar ik altijd van droomde, in al zijn glorie;-) en ik ben er best trots op.
En hoe ook ik soms nog struggle met het maken van ‘bewuste keuzes’, hoe me dat een hele boel extra tijd, geld en energie heeft gekost in het proces naar deze nieuwe look & feel, dat vertel ik jullie in een volgend persoonlijk verhaal.
Tot snel,
Liefs,
Elke