Mezelf graag zien en daar ook bewust dingen voor doen, dat is eigenlijk nog maar iets van de laatste jaren of misschien wel 10 jaar. Ik herinner me nog levendig een moment waarop een vriendin mij een compliment gaf en ik het oprecht aan nam en haar in aar ogen kijkend er ook voor bedankte. We hadden allebei de grootsheid van dat moment door, want voordien … in alle eerlijkheid, wist ik gewoon niet wat te doen met een compliment dat anderen me gaven. Ik wimpelde het meestal gewoon af.
Eigenlijk heb ik mezelf een groot deel van mijn leven gewoon naar beneden gehaald. Niets wat ik deed was waardevol genoeg, mijn wensen en verlangens deden er niet toe, eigenlijk cijferde ik mezelf continue weg om toch maar in de ogen van de ander de ‘lieve’ of de ‘goeie’ te zijn. En uiteraard hebben bepaalde situaties in mijn leven me daar bewust of onbewust naar toegetrokken, maar de kern was altijd al in mezelf aanwezig, want mijn drijfveer is altijd geweest ‘graag gezien worden’.

Ik herinner mij nog goed waar ik was, waar ik zat toen het keerpunt me zo’n dikke 10jaar geleden om de oren sloeg. Een ‘leraar’ (van een langdurige opleiding die ik toen volgde) zei tijdens zijn discours dat er 2 soorten ego problemen waren. Degene die zich groter maken dan ze zijn en degene die zich kleiner maken dan ze zijn. Goh, pwieuw, toen moest ik even slikken, want opeens besefte ik dat ikzelf tot die tweede groep behoorde. Ik had dus ook een ego-probleem en zelfs een even groot ego-probleem als de eerste groep, die ik wel kende.Ik herinner me nog altijd heel goed hoe ik me toen voelde en hoe ik toen daar op die stoel zittend besliste dat ik daar echt iets aan ging doen.

Het was uiteraard een proces en is dat eigenlijk nog altijd, want dat thema van mij is een blijvend aandachtspunt. Maar wat is er ondertussen dan al veranderd? Wel eigenlijk best veel…

Uiteraard zijn punten zoals mezelf wegcijferen, het geluk van de ander voorop zetten, zeggen dat het goed met me gaat terwijl er echt wel wat aan de hand is, … zijn blijvende aandachtspunten voor mij en zullen dat altijd blijven.

Anderzijds kan ik ondertussen wel oprecht zeggen dat ik mezelf wel echt graag zie en dat ik mezelf waardeer en waardevol vind. Ik herinner me ook nog het moment waarop ik voor de eerste keer terug dacht ‘ik ben eigenlijk best OK’. Ik schrok toen van mijn eigen gedachten, maar was ook blij dat dus ook gewoon kon.

Coachees vragen soms wel eens wat mij het meeste heeft geholpen op mijn groeipad? Het meeste vind ik een moeilijke vraag, want het is een proces geweest zoals alles en het blijft een proces. Het bewust-zijn, het zelf-inzicht, het begrip en de mildheid die ik heb weten te vergaren via het Enneagram over hoe ik functioneer, wat mij drijft, waar ik angst van heb en van weg loop en wat ik kost wat kost wil bereiken is wel heel erg belangrijk geweest. Ik ben de laatste jaren door het inzicht dat ik in mezelf heb gekregen via het Enneagram veel bewuster in het leven gaan staan. Daardoor maak ik veel bewuster keuzes en neem ik veel bewuster beslissingen, die mij ondersteunen om de betere versie van mezelf te worden… zoals tijd inplannen puur voor mezelf, mezelf bewust complimenten geven, etc.

“Ja, Elke…”, hoorde ik onlangs, “maar jij staat wel heel bewust in het leven, jij denkt over elke beslissing wel heel goed na”. Goh, weet je… ik probeer dat wel, maar ook ik loop soms met mijn ogen open in mijn eigen valkuilen.

Weten jullie nog dat ik zei dat mijn website en aangepast logo echt de processie van Echternach was. Wel dat was er zo eentje. Ik wil een nieuwe website met een volledig nieuwe lay-out en ‘look & feel’ en daarvoor een nieuw, aangepast logo, dus ik ga uit gewoonte, loyaliteit, … met de twee verschillende leveranciers aan de slag waarmee ik 11 jaar geleden mijn oorspronkelijke website en logo heb gemaakt. Zonder daar bewust over na te denken en bewust die keuze te maken.
En wat blijkt … het proces loopt niet. Er liep gewoon van alles mis, verschillende verwachtingen, wederzijds onbegrip, miscommunicatie tot in het oneindige, blokkades, … vanalles, maar in ieder geval geen ‘flow’. Pas op het moment dat ik dat zag en besefte en er ook naar handelde door van supplier te veranderen (ondanks de enorme kost die daar bijkomend aan vasthing), liep het ineens als een fluitje van een cent. Op eens verstaat de ander je met slechts 3 woorden, zien ze wat jij ziet, weten ze wat je wil en is het geheel in no time klaar. Flow! Echt een geweldige heerlijke flow…

En weet je … dat ontstaat pas op het moment dat je durft te kijken naar jezelf en er bewust anders mee durft om te gaan tegen de gangbare paden in. Dat is iets wat bewust handelen voor je kan betekenen.

Als je aan mij vraagt wat ik doe om mezelf in de bloemetjes te zetten? Wel op zich, heel veel dagdagelijkse dingetjes, mediteren, lekker en gezond eten, bewust quasi geen tv kijken, op den buiten wonen, … Eigenlijk heel veel kleine dagdagelijkse dingen! Maar het belangrijkste is zo bewust mogelijk in het leven te staan en heel eerlijk en bewust proberen kijken naar mezelf: Wie ik ben? Wat ik doe? Waarom ik doe wat ik doe? En of ik dat wel moet doen? Dat is mijn belangrijkste ritueel van zelf-liefde! Continue proberen zorg te dragen voor mijn bewust-zijn en mijn persoonlijke groei. En ja hoor … falen of even terug naar ‘onbewust’ gaan tussen door, hoort daar ook helemaal bij. Eens je je daar dan weer bewust van wordt, ga je weer gewoon door.

Zeg … en wat doe jij eigenlijk uit zelf-liefde?